دوره 3، شماره 9 و 9 و 10 - ( 1-1396 )
جلد 3 شماره 9 و 9 و 10 صفحات 222-213 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
یار احمدی مهدیه، جلالی سهیلا. تحریف‌ناپذیری قرآن از نگاه آیتالله معرفت و ابنالخطیب. 1. 1396; 3 (9 و 9 و 10) :213-222
چکیده: (1263 مشاهده)
قرآن کریم وحی الهی و سند حقانیت دین اسلام است. از دیرباز تحریف یا عدم تحریف آن موردتوجه بودهاست. منظور از تحریف قرآن و پذیرش آن، تحریف معنوی قرآن نیست، چراکه برداشتهای مختلف از یک اصلِ ثابت خللی در آن اصل ایجاد نمیکند؛ اگرچه این مسئله در قرآن رخ دادهاست. آیتالله معرفت صریحاً این نوع تحریف را تفسیر بهرأی و مردود میداند، ابنالخطیب نیز با توجه به معنایی که برای حفظ قرآن قائل است، آن را رد میکند. تحریف لفظی دو قسم است: تحریف به زیادت و تحریف به کاستی. تحریف به زیادت بهمعنای افزودن چیزی بر قرآن درمیان مسلمانان هیچ قائلی ندارد و اما تحریف به کاستی، یعنی کاستن از آیات قرآن، قائلانی دارد. مقاله حاضر شبهه تحریف قرآن را از نظر ابنالخطیب مؤلف الفرقان و آیتالله معرفت در کتاب صیانه القرآن من التحریف بررسی و مقایسه کردهاست. ابنالخطیب به تحریفپذیری قرآن، بهمعنای موردنظر معرفت، تصریح نکردهاست؛ اما چهبسا از برخی نظرات او چنین شبههای برداشت شود؛ مانند معنایی که او برای حفظِ قرآن مطرح میکند و نیز اینکه تبدیل کلمه به کلمهای مترادف را برای سهولت قاری جایز میشمرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |