بازیابی مؤلفه بنیادین و تبیین شاخص­ متمایز­دهنده هویت تفسیر شیعه از اهل سنّت از جمله دغدغه­های جدی خاورشناسان در تفسیرپژوهی به­شمار می­آید. در این نوع از مطالعات با روش توصیفی ـ تحلیلی داده­ های موجود در نصوص تفسیری امامیه نخستین بازیابی و با تفاسیر متاخر این مذهب مقایسه می­ شود. برایند این مطالعه کشف مؤلفه تمایز بخش تفسیر شیعه و تطورات احتمالی آن در تاریخ تفسیر این مذهب می­­ باشد. مقایسه و تطبیق مؤلفه تمایز­بخش تفسیر شیعه با تفسیر اهل سنّت رهاورد دیگر این نوع مطالعه است که امکان مقایسه و ارزیابی هویت این دو جریان تفسیری را فراهم می­ کند. آندره ریپین و مِئیر بَراَشر دو تن از خاورشناسان علاقه‌مند به مطالعات تاریخ تفسیر در دو پژوهش جدی خود این مسئله را بررسی کرده­اند. از نگاه ایشان مرجعیت امامان و انحصار حق تفسیر در آنان دو شاخص تمایز بخش تفسیر شیعه از اهل سنّت است که با رهیافت پدیدار­شناسی اثبات­ پذیر است. به ­رغم درستی نتایج این مقالات برخی از کاستی­ ها در ساختار، فرضیه­ ها، مستندات و تحلیل­ های آن­ دو وجود دارد.